De zorg voor compliance neemt wereldwijd toe. Vooral financiële instellingen besteden er veel aandacht aan, bijvoorbeeld door het aanstellen van compliance officers rapporterend aan het hoogste bestuursorgaan, het opstellenvan uitvoerige complianceprogramma’s en het wereldwijd implementeren van compliancerichtlijnen die door het hoofdkantoor zijn opgesteld. Dit is niet voor niets. De financiële consequenties en het verlies van reputatie in geval van non-compliance zijn dermate hoog dat deze risico’s doorgaans als onacceptabel worden beschouwd. ‘Zerotolerance’ is vaak het motto als het gaat om compliance, ofwel het voldoen aan wet- en regelgeving, zoals compliance doorgaans binnen de financiële sector wordt definieerd. Maar waarom is het vakgebied compliance voornamelijktot de financiële instellingen doorgedrongen, en waarom wordt het überhaupt als een apart vakgebied bestempeld? Gaat het hier slechts om het voldoen aan wet- en regelgeving of dient het een hoger doel? In dit artikel wordt bepleit dat een brede interpretatie nodig is voor een succesvolle invulling van regulatory compliance binnen elke onderneming. Dit geldt in het bijzonder voor Europese en Amerikaanse bedrijven met activiteiten in Azië, alwaar de verschillen tussen de Westerse – al dan niet door wetgeving bekrachtigde – normen en Oosterse praktijken zich in de nabije toekomst steeds meer zullen openbaren.