De financiële crisis is een werkelijke crisis geworden, die inmiddels de hele samenleving beroert. Vooral onze eigen discipline, management accounting en control, lijkt het spoor volledig bijster. Denken we dat we eindelijk een beetje het idee van ‘value based management’ beginnen te begrijpen, blijken we alleen nog maar in staat om waarde te vernietigen. Zijn we er net van overtuigd dat we het creëren van aandeelhouderswaarde onder de knie aan het krijgen zijn, lopen de aandeelhouders harder van ons vandaan dan ooit. Hebben we net, als sluitstuk van een goed controlsysteem, geïnvesteerd in ‘in control statements’, blijkt de waarde daarvan net zo bestendig als de aandelenkoersen die zulke ‘statements’ juist zouden moeten ondersteunen. De ontreddering die hiervan het gevolg is bereikt zelfs de kolommen van onze MCA, zo blijkt. Wat is er toch aan de hand met onze controlsystemen? Moeten we kritisch kijken naar onze systemen van prestatiebeloning? Natuurlijk!