Aan het begin van de eenentwintigste eeuw werd gepropageerd dat reële opties voor een doorbraak zouden zorgen bij het beoordelen van investeringsvoorstellen. Op basis van interviews bij een grote bankverzekeraar blijkt het concept echter summier te worden toegepast. In dit artikel wordt ingegaan op de redenen en wordt een methode gepresenteerd om aan de bezwaren tegemoet te komen.