Hoe beoordelen finance professionals in deze roerige tijden hun salaris, targets en werkomgeving? Koesteren ze hun vaste baan, bang om in een nieuwe werkomgeving na een jaar weer op straat te staan? Voelen ze extra druk om tegenvallende cijfers op te poetsen? Of zien zij de toekomst nog altijd even rooskleurig? En in hoeverre voelen zij zich gesterkt door hun interne gedragscode of die van beroepsorganisaties NBA en VRC?