Nieuw vergelijkend onderzoek naar goed bestuur in Nederlandse organisaties laat zien dat juist het vermijden van conflict schadelijk is voor de prestaties van raden van commissarissen.
Ondanks alle aandacht voor goed bestuur weten we nog steeds weinig over wat zich afspeelt achter de deuren van de bestuurskamer, stellen de onderzoekers Eelke M. Heemskerk, Klaas Heemskerk en Margrietha M. Wats. Academisch onderzoek richt zich nog hoofdzakelijk op structurele aspecten als diversiteit, leeftijdsopbouw en achtergronden van de commissarissen. Het wordt echter steeds duidelijker dat de prestaties van de raad niet worden bepaald door deze structuuraspecten maar door de manier waarop de commissarissen met elkaar samenwerken. De onderzoekers bekeken op basis van participatief onderzoek de sociale dynamiek van elf raden van commissarissen.
Twee soorten conflicten
Op basis van de resultaten wordt een model voor goed presterende raden van commissarissen ontwikkeld. Dit model is gebaseerd op twee soorten conflicten. Enerzijds is er conflict op relatie. Dit is doorgaans negatief voor de prestaties van een raad van commissarissen. Daarnaast is er taakconflict. Dat is een inhoudelijkere vorm van conflict, over verschillende zienswijzen en opvattingen.
Het onderzoek laat zien hoe een gedeelde rolopvatting tussen de commissarissen bijdraagt aan goede prestaties van de raad. Een gedeelde rolopvatting is namelijk de basis voor scherpe discussie op de inhoud (taakconflict) zonder dat de relatie onder druk komt te staan (relationeel conflict). Scherpe discussies op de inhoud in het team van commissarissen zijn cruciaal voor goed toezicht. Daarnaast blijkt dat een gedeelde rolopvatting van de commissarissen ook de relatie met de CEO versterkt. Een opvallend resultaat is dat wanneer commissarissen conflicten vermijden, dit de prestaties van de raad negatief beïnvloedt. Dit kan leiden tot cognitieve blindheid.
Lees ook
In control of in conflict?
