Financiële instellingen worstelen vaak met het compliance-vraagstuk. Met name uitstelgedrag blijkt een groot gevaar. ‘Dat is riskant. Er zijn op dit moment zo’n achttien grote wetswijzigingen voor financiële instellingen die binnen de komende twee jaar van kracht worden.’
Peter Langewis, Senior Manager Interim Solutions bij recruitmentorganisatie Robert Walters, ziet jaarlijks vele wetten en regels in de financiële sector wijzigen. Een voorbeeld van nieuwe wetgeving is MiFID II, een update van de Europese beleggingsrichtlijn MiFID I. In 2018 moeten alle banken en handelaars up-to-date zijn met hun systemen, zodat toezichthouders de handelsstromen via dataplatforms kunnen controleren. Om enorme boetes te voorkomen, geeft Langewis drie tips.
Zie ook: ‘Financiële sector weet zich geen raad met MiFID II’
1. Begin op tijd
Financiële instellingen die een nieuwe wet of richtlijn moeten naleven, krijgen natuurlijk tijd om dit te realiseren. In die periode van meestal een jaar of langer, is er veel onzekerheid bij financiële instellingen. Grote organisaties overleggen vaak met de toezichthouders. Kleine financiële instellingen daarentegen wachten meestal af. ‘Dat is riskant. Er zijn op dit moment zo’n achttien grote wetswijzigingen voor financiële instellingen die binnen de komende twee jaar van kracht worden. De impact daarvan wordt te vaak onderschat door kleine banken en verzekeringsmaatschappijen. Voorkom tijdsdruk bij het halen van de deadline.’
Het schijnbare voordeel van later beginnen heeft volgens Langewis een keerzijde. ‘Het is een race tegen de klok. Als de gespecialiseerde teams van een grote bank al anderhalf jaar nodig hebben voor implementatie, waarom zou je als kleine bank dan veel minder tijd nodig hebben?’
2. Zoek niet naar het schaap met de vijf poten
Kenners van de problematiek onmisbaar. Deze subject matter experts kunnen volgens Langewis juristen zijn, die de praktische impact van nieuwe of aangepaste wetgeving kunnen inschatten, maar ook specialisten in regulatory reporting. Grote financiële instellingen leiden deze mensen vaak zelf op, waardoor ze ervaring krijgen in compliance trajecten. Voor kleinere instellingen is het inschakelen van externe kennis meestal noodzakelijk. Dat kan bij adviesbureaus en advocatenkantoren, maar dat is een dure optie.
Langewis: ‘Ik zat laatst om de tafel met de managing director van een kleine internationale bank, die zich afvroeg wat de implicatie was van MiFID II op zijn processen. Hij had een offerte opgevraagd bij een consultancy firm voor een quick scan. Die kwamen met een absurd hoog bedrag voor een opdracht van twee weken, waardoor die offerte direct in de prullenbak belandde. Wij hebben hem in contact gebracht met een MiFID II subject matter expert. Die heeft geïnventariseerd welke stappen er genomen moesten worden om compliant te worden, tegen een marktconform dagtarief.’ De grootste uitdaging bij compliance is dat iedereen in zekere mate moet pionieren. ‘Niemand heeft vooraf ervaring met het traject. Dat geldt net zo goed voor consultants van adviesbureaus die je tegen de hoofdprijs inschakelt.’
3. Zorg voor duidelijk projectleiderschap
Elke nieuwe vorm van regelgeving heeft gevolgen voor verschillende bedrijfsprocessen. Dat brengt volgens Langewis een risico met zich mee. ‘Vaak gaan meerdere afdelingen en divisies binnen een bank de wetswijziging afzonderlijk te lijf. Dubbel werk en gebrekkige afstemming is het gevolg. Een wet kan door twee verschillende afdelingen compleet verschillend geïnterpreteerd worden, met alle gevolgen vandien. Het is belangrijk om de implementatieprocessen te stroomlijnen en intensief samen te werken.’
