De Britse premier Theresa May heeft de Brexit officieel in gang gezet. Econoom Han de Jong ziet parallellen met een emotionele scheiding en doet een beroep op het verstand. ‘Met goede handelsafspraken en het juiste beleid kan de schade worden beperkt.’
Han de Jong, hoofdeconoom bij ABN AMRO, maakt zich zorgen over het verloop van het proces. ‘De insteek die de EU lijkt te hebben gekozen, namelijk dat er eerst een akkoord moet komen over het bedrag dat het Verenigd Koninkrijk moet betalen voor toekomstige verplichtingen, is dat evenmin. Opmerkingen over een eindafrekening van rond de 50 miljard euro dragen allesbehalve bij aan een constructieve sfeer. En wat te denken van de uitlating van Donald Tusk, die ik op de radio hoorde zeggen dat de EU het VK niet wil straffen, omdat de Brexit al straf genoeg is? Ook dat is verre van handig in deze fase. Deze blijken van emotie doen me denken aan een vechtscheiding.’
Zie ook: ‘Extra faillissementen door Brexit’
De Jong vergelijkt het Britse vertrek uit de Europese Unie met een aflevering van ‘Bonje met de buren’. ‘De echtelieden liggen al een tijdje met elkaar overhoop en het servies en de meubelen zijn niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Het stel heeft eindelijk besloten uit elkaar te gaan. Allebei maken ze vervolgens aanspraak op een deel van de gezamenlijke bezittingen (en schulden): ‘Ik blijf hier wonen, jij moet maar verhuizen.’ Het is niet waarschijnlijk dat er in een dergelijk klimaat verstandige afspraken kunnen worden gemaakt. Hoe eerder de onderhandelingen van de ergste emoties worden ontdaan, hoe beter.’
Economische desintegratie
De hoofdeconoom van ABN AMRO denkt dat de Brexit een goed voorbeeld wordt van wat economen economische desintegratie noemen. ‘En economische desintegratie is schadelijk, zo eenvoudig is dat. Ik denk dan ook in de eerste plaats dat de Brexit voor beide partijen nadelig is. Maar dat is nog maar het begin. Met goede handelsafspraken en het juiste beleid kan de schade worden beperkt. Bovendien draait het bij de Brexit niet alleen, en misschien wel niet hoofdzakelijk, om de economie. Het draait ook om de politiek en soms moet er voor het bereiken van politieke doelen een economische prijs worden betaald. Ik verwacht tamelijk moeizame onderhandelingen, zeker in de het begin. Echte vooruitgang wordt pas mogelijk wanneer de onderhandelaars hun emoties onder controle krijgen.’
