Nooit eerder was de noodzaak van een flexibele bedrijfsstrategie zo groot. Disruptieve factoren als in het Witte Huis zijn volgens hoogleraar Hans Bakker van grote invloed op de strategie. ‘Het speelveld is continu in beweging.’
Hans Bakker, hoogleraar Collaborative Strategies (Nyenrode), noemt een flexibele bedrijfsstrategie een ‘absolute noodzaak’. ‘Vroeger was het speelveld veel stabieler dan tegenwoordig. Je had de tijd om jaren na te denken over een strategie, deze vervolgens rustig uit te rollen en eens in de zoveel jaar bij te stellen. Het speelveld is continu in beweging. De wereld kan er over drie maanden totaal anders uitzien. Kijk bijvoorbeeld naar Trump. Nauwelijks beëdigd als president en hij veegt meteen een belangrijk handelsakkoord van tafel.’
Zie ook: Interview M&A-advocaat Jan Louis Burggraaf: ‘CFO’s kunnen prijsreductie moeilijk accepteren’
Bakker denkt dat strategische vernieuwing een absolute must is. ‘Het is natuurlijk buitengewoon interessant om over strategie te praten, maar allereerst moet je weten wat er buiten gebeurt. Onderzoek laat verschillende grote structurele en disruptieve ontwikkelingen zien die dat speelveld beïnvloeden. Denk aan klimaatverandering, de groeiende wereldbevolking, een veranderend wereldbeeld en digitalisering. Om strategische vernieuwing tot stand te brengen in de huidige disruptieve en dynamische wereld moet je samenwerken met stakeholders. Ook is het belangrijk om de bedrijfsstrategie continu te monitoren en bij te sturen.’
Strategische planning als paradox?
Uit onderzoek van Grant Thornton blijkt dat financieel directeuren hun focus niet langer alleen op financieel management richten. 40 procent van de CFO’s ziet het opsporen van strategische planning als een van hun topprioriteiten. Dat is licht minder dan ‘gebruikelijke’ activiteiten als het verhogen van de kasstroom (45 procent) en het verminderen van de kosten (41 procent). Volgens Srikant Sastry (Grant Thornton LLP) bevindt de financieel directeur zich in een spagaat. ‘Moderne CFO’s moeten fungeren als zowel strategen en scorers, maar de nadruk op strategische planning is een paradox. Het kan een kostprijs of een kans reflecteren.’
