De mythe van de zakkenvullende directeur is verre van de waarheid. Zegt de Nederlandse vereniging van Commissarissen en Directeuren na haar jaarlijkse Beloningsonderzoek. ‘Met een gemiddelde beloning van 152.000 euro per jaar blijft het zelfs ver achter bij normering van topinkomens bij de overheid van 181.000 euro’, aldus de vereniging.
Uit het NCD Beloningsonderzoek blijkt dat van de directeuren die deelnamen aan het onderzoek, de helft 150.000 euro of minder verdient. De grootste groep directeuren kent een vast salaris van circa 175.000 euro. Het gemiddelde salaris van alle directeuren bedraagt 152.000 euro. Slechts een kleine groep van directeuren verdient meer dan een kwart miljoen op jaarbasis.
Zie ook: Narcistische CEO’s en een sterk beloningsbeleid blijken een dodelijke combinatie
De uitkomsten liggen in lijn met het Nationaal Beloningsonderzoek (NBO) van 2016 waarin de gemiddelde bedragen ook in de range van 150.000 en 200.000 euro lagen voor dezelfde doelgroep. De gemiddelde bonus (zowel individueel als collectief) bedroeg 36.000 euro, wat omgerekend zo’n 21 procent van het salaris is.
NCD: ‘Bij een gemiddelde werknemersbeloning binnen bedrijven van 45.000 euro blijft de beloning van de gemiddelde directeur dan ook ver binnen de (maatschappelijk aanvaardbare) bandbreedte van 10 keer dat salaris. Feitelijk ligt het rond 4 keer het gemiddelde werknemersalaris. Met de uitslag van dit Beloningsonderzoek hopen we dat de mythe van “De Directeur als Zakkenvuller” eindelijk is doorgeprikt.’
Variabel
Van de onderzochte directeuren komt 55 procent in aanmerking voor een individuele bonus o.b.v. prestatieafspraken. In 14 procent van de voorkomende gevallen is het afgelopen jaar geen individuele bonus uitgekeerd (bij de groep die daar wel voor in aanmerking kwam). Van de onderzochte directeuren komt dus 21 procent in aanmerking voor een collectieve bonus o.b.v. bedrijfsresultaten. In 42 procent van voorkomende gevallen is het afgelopen jaar geen collectieve bonus uitgekeerd (bij de groep die daar wel voor in aanmerking kwam).
Ruim 10 procent van de directeuren komt bovendien in aanmerking voor zogenaamde “Lange-termijn bonussystemen” en 14 procent kent een variabele beloning in de vorm van aandelen. ‘Voor een directeur die wordt afgerekend op de realisatie van strategische doelen –die vaak wat verder in de toekomst liggen- een begrijpelijke beloning die wij ook zien bij beursgenoteerde bedrijven’, aldus de NCD. ‘De vraag die we hierbij kunnen stellen is hoe wenselijk het is dat een directeur ook de pet van de aandeelhouder op heeft.’
