Het risico van het geven van een visie is dat deze fout kan zijn. Mijn verwachting dat het met de coronauitbraak wel los zou lopen, zat er grondig naast. Sinds mijn laatste bijdrage staan de wereldwijde beurzen een dikke 25 procent lager. Het is niet langer de vraag of er een recessie komt, maar hoe diep deze gaat worden.
Door Jaap Koelewijn
Er zijn redenen voor zorg, maar ik weiger mij aan te sluiten bij de onheilsprofeten die het einde der tijden voorspellen. Er zijn altijd mensen die rampen voorspellen en het vervelende is dat ze ooit een keer gelijk krijgen.
Groepsimmuniteit
Ik probeer wat argumenten af te wegen. Ik blijf erbij dat het virus in medisch opzicht een beperkt probleem is. Daar heb je geen boodschap aan als je tot de anderhalf procent sterfgevallen hoort, maar we vergeten bijna dat er in ons land jaarlijks enkele duizenden doden vallen door de griep. Het probleem is niet dat mensen het krijgen, het probleem is dat heel veel mensen het tegelijk krijgen. Dat kan de zorg niet aan. Om deze reden hebben de autoriteiten besloten om de verspreiding te vertragen. Uiteindelijk gaat zestig procent van de bevolking een infectie krijgen, waardoor er groepsimmuniteit ontstaat. Ik kijk ernaar uit.
Afgeremd
Om hun doel te bereiken, moeten de autoriteiten de economie deels afremmen. Dat doet pijn, vooral omdat een beperkt aantal sectoren – horeca, sportscholen en de amusementsindustrie – hard geraakt worden. We kunnen niet alles oplossen met thuiswerken. We zien nu dat er een hoogst ongelukkige samenloop van omstandigheden is. Vanuit China is er sprake van een aanbodschok door de uitval van productiecapaciteit. Via de lange supply chains werkt dat wereldwijd door. Daarnaast is er door de beperkende maatregelen vraaguitval. Omdat de economie opzettelijk wordt afgeremd, dalen de bestedingen.
Economische structuur
Deze twee krachten samen vormen een giftige cocktail. Maar is die dodelijk? De beleidsmakers staan niet machteloos. Ze kunnen de rente verlagen – wat ze al deden – dan wel de banken steunen. Ook daarmee is begonnen. Maar het is niet genoeg. Om meerdere redenen zullen ze de vraaguitval tegen moeten gaan. Als dat lukt, dan is de recessie te overzien en – veel belangrijker – dan blijft ook onze economische structuur overeind.
Italië
Dat zal ons in Nederland wel lukken, maar de echte uitdaging is de Europese coördinatie. Het toch al zwakke Italië krijgt door de pandemie onevenredig harde klappen. Het met schulden overladen Italië moet op de steun van het Noorden kunnen rekenen. Het zou erg ongewenst zijn om nu de sluimerende conflicten binnen Europa te laten escaleren.
Ik voorzie dus niet het einde der tijden. Mijn internist gaf mij hoop. Hij voorziet dat het virus zich richting de zomer minder makkelijk zal verspreiden. De temperaturen zijn hoger en de mensen zitten minder op een kluitje. Ik hoop dat ik op het Piazza della Repubblica in Florence, genietend van een Pino Grigio, zijn woorden nog eens mag overdenken.
