
Wil je als financial blijven meedraaien in deze complexe en dynamische wereld, dan moet je meebewegen. Bijvoorbeeld als het gaat om risicomanagement. “De oude methoden werken niet meer in de nieuwe wereld”, zegt Martin van Staveren, kerndocent Master Risicomanagement aan de Universiteit Twente. Hij is een van de sprekers tijdens de Finance Summerclass die op 30 augustus begint.
“Het gaat om het goed omgaan met risico’s en ze niet constant willen beheersen. Het verschil tussen risicogestuurd werken en het klassieke risicomanagement”, vervolgt Van Staveren. “Wij zien risico vooral als angst. Een mindset waarmee je als financial niet de toekomst in kan. Als management heb je strategische doelen, die onder meer zijn vertaald in een aantal processen, activiteiten en resultaten. Bij elk doel ga je doelgericht om met de risico’s. Het gaat er namelijk om dat je ondanks de onzekerheid – die er nu eenmaal is – toch de doelen realiseert.’
Wilt u deelnemen aan de Finance Summerclass?
Meld u hier aan.
Niet beheersen, maar omgaan met risico’s
Bij risicogestuurd werken krijgen in feite twee elementen extra aandacht, zegt Van Staveren. “Je maakt de onzekerheid héél expliciet en je gaat deze op een gestructureerde wijze aanpakken. Het gaat nadrukkelijk om het omgaan met risico’s en niet het beheersen daarvan. Veel controllers hebben de neiging een risico te willen beheersen, te controleren, nieuwe protocollen te schrijven… De realiteit is echter dat je als onderneming af en toe ook risico moet nemen. Dat vraagt een andere cultuur en een financial die niet standaard zijn hakken in het zand zet en zegt: pas op, gevaar. Nee, het is juist van belang om strategisch mee te denken en aan te geven waar wel en niet een risico genomen kan worden.”
Veel meer een adviesrol
De financial dient binnen een bedrijf veel meer een adviesrol te vervullen bij organisatorische en strategische processen. “Het is meer dan financiële controle en vooral in de achteruitkijkspiegel kijken, zoals nu nog veelvuldig gebeurt. Ze moeten veel meer richting risicogestuurd werken bewegen. De risico-paradox laat immers zien dat meer van het oude niet werkt in de nieuwe realiteit. Als je waarde aan de onderneming wilt blijven toevoegen – in een verdergaand digitalisering van de wereld – moet het besef landen dat vernieuwing noodzakelijk is.’
Het gaat ook om waarde creëren in plaats van geld. ‘Waar sta je als organisatie voor, welke normen en waarden hanteer je en hoe ga je om met milieu en mensen? Dat is van veel groter belang. Wie denkt dat met windowdressing af te kunnen doen, vergist zich in de huidige tijd van transparantie.” Een ander element van risicogestuurd werken is van standaardisatie naar variatie. Risico-onteigening is een ander ‘ouderwets probleem’. “Er is een risicomanager, dus elk risico is zijn probleem. Mijn standpunt is echter: iedereen die primair verantwoordelijk is voor een doel, is dat ook voor de bijbehorende onzekerheden. Bespreek de dilemma’s en maak op basis daarvan de beste keuze. Dat is risicogestuurd werken.”