Bedrijven werken mee aan het behalen van maatschappelijke doelen, en maken duidelijk hoe ze dat precies doen. Daarvoor moet je doelen die een bedrijf zichzelf stelt naast ‘Parijs’ leggen, en dat is wat Science Based Targets (SBT) doen.
Van buiten naar binnen. In plaats van binnen naar buiten zoals veel bedrijven dat nog doen.
En als je zegt dat je je aan het akkoord van Parijs committeert, ben je voorgoed klaar met de discussie over doelstellingen. Bovendien zijn er heldere protocollen en afspraken over wat wel en niet meetelt, en hoe je je uitstoot en de reducties moet berekenen. Een bedrijf kan zich dus richten op het halen van het doel, in plaats van op het overtuigen van management, medewerkers, aandeelhouders en anderen die ook een mening willen hebben over klimaatdoelstellingen.
Lees ook: KPMG: bedrijfsleven kent regels duurzaamheidsrapportage nog niet
Einde aan de vrijblijvendheid
Kortom, SBT maakt een einde aan de vrijblijvendheid. Voor scope 1 en 2 móet je in lijn blijven met de 1,5-graad doelstelling, voor scope 3 mag well below 2 degrees ook. In de praktijk betekent dat mikken op maximaal 1,75 graden opwarming.
Het zou nog beter zijn als er een duidelijke rapportageverplichting aan de SBT’s gekoppeld zou zijn, en het zou ook mooi zijn als er voor alle sectoren kant-en-klare aanpakken en tools waren, maar tot toe zijn de Science Based Targets het beste wat we hebben.
Maria van der Heijden, Directeur-bestuurder, MVO Nederland
Lees ook
Angst van bedrijven dat verduurzaming alleen geld kost onterecht
Ferdy van Beest: “Duurzaamheid kan ook geld opleveren”
Investeerder hekelt ‘duurzaamheidsobsessie’ Unilever
