APMP heeft me gevraagd om deel te nemen aan de BPC Europe 2023 editie in De Beurs van Berlage in Amsterdam. Niet omdat ik tientallen jaren ervaring heb met bid- en tendermanagement. Nee, de APMP heeft me gevraagd om een sessie te verzorgen omdat ik een poortwachter ben van moraal, ethiek en integriteit. APMP heeft me vooral gevraagd om de discussie te leiden over met integriteit winnen met zakendoen.
Integriteitsmanagement en de menselijke factor centraal stellen
Na meer dan achttien jaar een bureau te hebben gerund in lokale en wereldwijde PR, marketing, communicatie en netwerken in alle gebieden van de wereld die Nederlands-, Engels- en Franstalig zijn en in bepaalde, zakelijke gebieden zoals IT/technologie, de financiële sector en professionele dienstverlening in alle soorten en maten, heb ik besloten om mijn persoonlijke werk en missie als schrijver en spreker veel meer af te stemmen op mijn werk in het bedrijfsleven. Kortom, een geïntegreerde loopbaan, zodat ik de opgedane kennis sinds 2012 op het gebied van psychologie, filosofie en spiritualiteit eindelijk actief kan gaan inzetten.
Bovendien heeft (een klein maar significant deel van) mijn persoonlijke geschiedenis een gebrek aan integriteit aangetoond binnen gesloten gemeenschappen. Dat heeft tot relevante activistische en klokkenluidersactiviteiten geleid. Mijn werk in het bedrijfsleven heeft een gebrek aan integriteit binnen organisaties aangetoond, zoals maar al te vaak in het publieke debat naar voren komt. Gevallen van machtsstructuren, verschillende mechanismen of patronen en misbruik van reputatie- en stakeholdermanagement voor allerlei doeleinden. Denk aan allerlei zaken ‘witwassen’, (netwerk)corruptie en meer. Denk ook aan allerlei mildere zaken, zoals ongezonde rivaliteit tussen bedrijven, waaronder concurrentie in de vorm van kwaadsprekerij en leugens vertellen om zaken te winnen. Beide aspecten komen eindelijk samen.
Preventie
Omdat ik de industrie van risk, governance en compliance en mijn eigen sector goed ken, ben ik me gaan richten op een onderdeel in het stuk preventie. Dus het stuk voordat zaken binnen een organisatie daadwerkelijk faliekant misgaan en onderzocht dienen te worden. De volwassenheid van integriteitsmanagement is te zien door de lens van de nieuwe wetten rond klokkenluiders en vertrouwenspersonen en door de vele discussies die we eindelijk durven te voeren over zaken die met bedrijfsethiek te maken hebben.
Echter, ‘de helden’ in mijn domein hebben altijd de menselijke factor centraal gesteld, inclusief relatiemanagement. Dit betekent dat ik, als liefhebber en onderzoeker van intenties, attitudes en gedrag van mensen, in staat ben om te werken met een specifieke groep mensen die nieuwsgierig zijn naar diep, vrij en kritisch denken. Met andere woorden, zoals ik het liever noem, mensen die toe zijn aan mindbuilding.
Mensen die open staan voor verbetering, moeilijke gesprekken die verband houden met innerlijk werk en die zich meer bewust willen worden van hun kracht om wijs te kunnen kiezen. Mensen die te vinden zijn op de schaal tussen de dark triad aan de ene kant, dus de meest duistere types onder ons waar we in de samenleving mee te maken hebben en de dapperen met een stevig moreel kompas en uitspreekmentaliteit aan de andere kant.
Integriteit en menselijkheid zijn met elkaar verweven
Sterker nog, ik onderzoek een nieuw, ‘essayisch’ boek over integer leven, dus volgens een persoonlijk blauwdruk. En hoe om te gaan met de vele grijze gebieden van deze tijd. Grijze gebieden gevoed door zaken zoals AI-disruptie en ESG. Als ik doorga met dit plan, moet het boek zich vooral focussen op de eenvoudigste, dagelijkse interacties tussen mensen en de vele keuzes binnen een zakelijke context. Keuzes die de relatie weerspiegelen die mensen hebben met zichzelf en met anderen. Keuzes die te maken hebben met wilskracht. En voor de verkapte en openlijke seriepesters in de markt: nee, geen fluf in de trend van NLP.
Met andere woorden, als eigenaar van The Integrity Talks zoom ik in op de empowerment van het individu binnen een organisatie en niet zozeer alleen op de leiders. De C-suite en het bestuur krijgen al voldoende aandacht en passende aanbiedingen voor hun persoonlijke ontwikkelingsbehoeften. Vaak zijn die leiders zelf onderdeel van het probleem, zoals de vele gevallen van verschrikkelijke integriteitsschendingen in het publieke debat keer op keer hebben onderstreept. En omdat er genoeg consultants zijn die zich richten op abstracte constructies, zoals hoe een toxische versus veilige bedrijfscultuur tastbaar te maken.
Organisaties zijn ecosystemen geworden
Bovendien geloof ik niet dat de top-down-benadering of de abstracte-ecosysteem-benadering, zoals een zogenaamde cultuur- en mentaliteitsverandering (advisory fluf met nogal een prijskaartje), voldoende is. Ik geloof dat organisaties ecosystemen zijn geworden waarin de persoonlijke groei van individuen voorop moet komen te staan. Dat mensen intenties, attitudes en gedragingen alleen kunnen veranderen als hun wilskracht wordt versterkt op een manier die bij hen past, niet als hun wilskracht op wat voor manier dan ook wordt afgedwongen.
Als mensen niet integer leven, dus van binnen naar buiten, zal de buitenkant dat naar hen terugkaatsen, ook in een zakelijke context. Want hoe kunnen we verwachten dat de buitenkant goed bij ons past, als we niet eens gehoor geven aan onze eigen blauwdruk? Bovendien moeten we ons nooit geforceerd inpassen in een collectieve, zakelijke blauwdruk en daarmee ons eigen blauwdruk ondermijnen.
Anders gezegd, als een individu ervoor kiest om volgens een persoonlijk blauwdruk te leven, zal dat altijd een win-win zijn voor het individu en het collectief. Kijk, integriteit en menselijkheid zijn namelijk met elkaar verweven. Er is geen ware integriteit zonder menselijkheid en andersom.
Wet- en regelgeving niet toereikend
Daarom zijn wet- en regelgeving, bedrijfsprocessen, richtlijnen en gedragscodes niet toereikend en soms zelfs irrelevant. Die bouwstenen hebben de neiging om de discrepantie tussen de collectieve kaders, de individuele blauwdrukken en hoe elk blauwdruk het beste kan worden geïntegreerd, deels te verwaarlozen.
Kortom, ik geloof in de slimste, optimale vermenselijking van organisaties om vooruit te komen. Niet alleen om een antwoord te bieden op de vele grijze gebieden van onze tijd, maar om vanuit de puurste bedoelingen relationele gehechtheid met elkaar te behouden – gewoon omdat we mensen zijn.
