Van de standaardensoep zijn we nu beland in een interbellum waarin het ene bedrijf nog meer duurzaamheid schreeuwt dat het andere. Op zich goed, want na jaren waarin het bedrijfsleven niet vooropliep in de duurzaamheidsgedachte, moet er een welhaast radicale inhaalslag plaatsvinden. Daarbij is het Klimaatakkoord het belangrijkste anker, alhoewel we daarover ook anders kunnen denken. Namelijk: is het nog wel voldoende wat daar is afgesproken?
Edoch, in het Klimaatverdrag van Parijs hebben 195 landen, inclusief Nederland, afgesproken in 2050 de stijging van de gemiddelde wereldtemperatuur te beperken tot ruim onder twee graden Celsius en zo mogelijk anderhalve graad Celsius. Dat kunnen we hebben afgesproken, maar volgens het Intergovernmental Panel on Climate Change is de kans op maximaal anderhalve graad klimaatopwarming al verkeken.
Emissies lopen verder op
Dat het bedrijfsleven wereldwijd niet vooropliep, blijkt wel uit deze cijfers: terwijl we moesten verminderen, lieten we wereldwijd in de periode tussen 2014 en 2023 de emissies juist verder oplopen. We zijn de afgelopen jaren juist meer gaan uitstoten, terwijl we inmiddels al hadden moeten verminderen. De weg naar beneden is dus nog niet ingezet. En dat is uiterst zorgwekkend. Nu ben ik geen klimaatactivist, maar ik voel wel aan mijn klompen aan dat er meer moet gebeuren dan we nu doen. Heel concreet: ik mag hopen dat u nu al bezig bent met overstappen op elektrische auto’s, het kantoorpand isoleren, warmte uitwisselen met nabijgelegen bedrijven of investeren in groene stroom. Om maar eens enkele dwarsstraten te noemen. U dringt dan wat CO2 terug en het brengt u wellicht dichter bij het doel, maar er moet nog meer gebeuren dan dat. De tijd dat u als CFO kon roepen dat u goed bezig was met duurzaamheid omdat u investeerde in zonnepanelen, ligt achter ons.
We moeten – en ik herhaal met name moeten – over op duurzame businesscases.
Duurzame businesscases
We moeten – en ik herhaal met name moeten – over op duurzame businesscases. En de vervuiling doorbelasting die een onderneming uitstoot als ze haar product of dienst aanbiedt. De vervuiler betaalt. In afval, in CO2, in biodiversiteit, enzovoorts. Dat betekent dat u als CFO anders gaat rekenen. Is de belasting van duurzaamheid hoog, dan loont de businesscase niet meer. Hoe winstgevend deze ook is. Naast kpi’s als rentabiliteit, scoort u ineens een businesscase ook op CO2, het gebruik van schone energie en het hergebruik van materialen. Dat soort kpi’s komen dan dus terug in uw dashboards waarin u uw duurzaamheidstargets (inclusief bonus) vastlegt. Kortom, uw managementcontrol is, inclusief een PDCA-cyclus, ingericht op financiën en duurzaamheid. Niet omdat dat moet van CSRD, maar omdat u het wilt. En omdat uw klanten en leveranciers (en de overheid) dat van u eisen.
Blijf ik met de belangrijkste vraag zitten: Hoe ver bent u met het inregelen van duurzaamheid in uw managementcontrol? Zorg op korte termijn in elk geval dat u integraal kunt sturen op beiden. Niet alleen tijdens een businesscase, maar eigenlijk bij al uw activiteiten.
Ronald Bruins, hoofdredacteur Executive Finance (ronaldbruins@vmnmedia.nl).
